Er werd gegist.
Er werd geraden.
Er kwamen woorden en zinnen,
er kwam poëzie.

Een klas koos voor het woord embryo … een knappe vondst! Een embryo is ook piepklein in het begin en groeit uit tot een mens met armen, benen en zo nu en dan een vleugje poëzie.

Vandaar dat ook eitje en zaadje goeie keuzes waren. Beide woorden bestaan uit twee lettergrepen en passen daarom ook wonderwel in het gedicht.

We kregen heel veel inzendingen die rijmden op staart: paard (wel 64 keer), baard, zeepaard, taart, stokstaart, apenstaart …

Uiterst origineel vonden we de inzending nul, vooral omdat de link met ‘niets’ er is en omdat de alliteratie van de ‘n’ heel mooi klinkt.

Petje af ook voor die bijzondere klas die op web van een spin kwam. Jullie dachten aan rijm binnen het gedicht en deden de poëzie alle eer aan op deze gedichtendag. Daarenboven begint een spinnenweb ook echt met ‘iets van niets’. En dat een spin een dier is en daarom wonderwel bij de goudvis en de dinosaurus uit het gedicht passen is het al helemaal fantastisch!

Ook romantische zielen, zo blijkt, want enkelen dachten dat het gedicht over vriendschap ging. Of over een relatie. Die beginnen ook heel klein en zijn soms niets en alles tegelijk. Supergoed gevonden!

We stonden versteld van hoe origineel jullie uit de hoek kunnen komen! Daarom onze welgemeende felicitaties voor de klassen die deze woorden en woordgroepen bedachten: fantasiemachien, Philips stofzuiger D380 (waar kwam die vandaan?), wittechocoladeslagroomvanilletaart, mysterie, surprise ei, saucissenhond,  roodgloedbacterie en oneindige cirkel. Ze zijn misschien iets minder geschikt binnen het metrum van dit gedicht maar ze blaken wel van de fantasie … en geef nu toe, wat is er poëtischer dan een stevige brok verbeelding?

Dank je wel voor zoveel respons op de mooiste dag van het jaar! We kijken al uit naar de inzendingen van morgen.

Suptastich! Hilaribliem! Sublarisch! Heerlitterend! Schitterlijk!

We hadden stiekem gehoopt op magnifieke creaties en enkele zelfgemaakte woorden. Wat we kregen was een vulkaan aan dichterlijke vrijheid. Wat zijn we opgetogen met het feit dat er zo veel aankomende dichters op de schoolbanken zitten. Of zijn het jullie juffen en meesters die de genialiteit nabij zijn? We laten het in het midden … Vecht het maar (op poëtische wijze, weliswaar) uit.

Het gezochte woord is ‘dierenwereldwonder’, zes lettergrepen die zorgen dat het ritme van het gedicht blijft ‘hoppen’. Je kan het gedicht haast dansen of zingen omdat er zo veel denkbeeldige sprongetjes in zitten.

Net om die reden vinden we de korte inzendingen zoals vlieg, draak, dier en reus niet echt ‘van formaat’.

Eigenlijk zijn alle woorden die op –onder eindigen goeie inzendingen omdat het rijmschema gerespecteerd wordt. Heel veel klassen hadden dierenwonder en wereldwonder gekozen. Heel dicht bij het uiteindelijke dierenwereldwonder. Sta ons echter toe deze pareltjes even te vermelden: donderwonder, krokogirafantenwonder, fantasiwonder, combiwonder, hybridewonder en – onze favoriet- desoxyribonucleïnezuurwonder (daar willen we wel niet te dicht bij in de buurt komen).

Sommigen rijmden op het woord ‘formaat’ uit de volgende regel, wat op zich wel kan, maar iets minder goed bekt. Toppers in die categorie: dierenautomaat, fantasiemaat, papegaaipiraat en een dier dat praat.

Het moet vermeld; de lachspieren werden ontzettend geprikkeld want met inzendingen  zoals chimpansleeuw, dolfijger, giraffenolifantenkrokodillenzebrabeest, papegoeroefantodaris, zoo-olifant, wauwvis en kindercarnavalsoptochtvoorbereidingswerkzaamhedencomitéleden werd er niet gelachen maar gegierd! We weten waar de leerkrachten al stiekem mee bezig zijn 😉.

Bedankt voor jullie inzendingen! Maandag komt er een ingetogen gedicht waarmee we poëtisch het pesten in de kiem willen smoren. Hopelijk laten jullie dan je tanden zien en roepen jullie dichtend pesten mee een halt toe!

Dit gedicht mept je eigenlijk van de eerste letter af met de boodschap om de oren. Het smeekt je bijna om iedereen te zien in zijn diepste ‘ik’. Om op zoek te gaan naar wie en hoe iemand echt is, ook al durft die ander daar niet altijd voor uitkomen.

Het is net daarom dat wij alle inzendingen die de link legden naar puistjes, etter, pus en pukkels een beetje ontmoedigend vonden. Ze gaan voorbij aan wat we vandaag beoogden: pesten een halt toe roepen. Grappig waren ze natuurlijk wel, dat mag niet ontkend!

Wauw voor wie naar de diepte van het gedicht durfde te graven. Geert De Kockere maakt een tegenstelling in de twee laatste versregels: druppelsgewijs of als uit een vulkaan. Daarom vinden wij deze vondsten – die die tegenstelling ook opzoeken – werkelijk fenomenaal: langzaamaan, stilletjesaan, rustig aan, als een traan, als een dwarrelend blaadje, als een moelleux die je opensnijdt.

Helemaal overdonderd werden we door de klassen die bovenop de boodschap ook nog eens wat poëziepoeder strooiden. Ik denk dat jullie de wereld bewijzen hoe veel pracht en woordenschoon er in het hart van een kind kan leven. Daarom onze welgemeende ‘Yeah’ voor deze pareltjes: zoals een blobberblos, schildpadtraag, rariteitrealiteit, opeens en spontaan, of botsts tegen de golfbreker aan, net als stromende woorden uit je brein, een waterspetterplons, ga je uit je vel, sssstt..illetjes…, binnenstebuiten, bloem poef.  Hoera voor al dat woordenschoon, gillen wij hier dan!

Heel veel inzendingen met bloed erbij. Wellicht riep het gedicht het beeld op van een wondje op de knie met een korstje dat eraf ging: bloedbos, bloeddruppels, bloedspoor …

De mooiste? Deze: hormonaalgestuurdverdriet. Want dat kan alle kanten uit, rustigjesaan of als een oerknal …

We zijn in de wolken! Jullie vinden het belangrijker om met poëzie te strijden dan met woorden of met hier en daar een mep. Volhouden, hè, vriendschap is duizendmaal mooier dan haat!

Mooi, hè, hoe het ontstaan van ons giga-heelal wordt vergeleken met de geboorte van een gedicht. Schitterend toch, hoe de dichter erin slaagt iets puur wetenschappelijks toch een poëtisch rokje aan te meten.

We kregen een explosie aan ‘giga’- inzendingen!

Sommigen gingen wat ontstond, hier op aarde zoeken en kwamen aandraven met mensen, kinderen, Jefs, onze regering (daar zal de actualiteit wel voor iets tussen zitten 😉) en superbravekindjesvanmeesterGeert. Een inventieve poging maar gezien de link met de oerknal, niet helemaal correct.

Velen zochten het in bovenaardse krachten en mysterieuze planeten en hun bewoners die het heelal op eigenzinnige wijze bevolken: aliens, wetende kometen, zwarte gaten, ufo’s, sterrenstelsels, zonnestelsels, meteoren en meteorieten en hemellichamen waren alom tegenwoordig.

Verheugd waren we te lezen dat jullie de grappen en de grollen uit jullie mouw blijven schudden. Die glimlach bij het vallen van de avond doet wonderen: baviaanscheten, dinosaurusscheten, natte regenboogscheten, schetenkometen, vuurscheten en Assepoesters die scheten laten in jacuzzi’s voegden hun dosis hilariteit (en stank) aan de woordenlijst toe. Met oprechte dank.

En of er poëzie was? Oordeel zelf maar: er ontstonden pink fluffy unicorns en kinderdromen (want wie heeft er nog nooit gedroomd van hoe het allemaal begon?), lichtgevende sterren (mooi, want sterren zijn naast puntjes van licht ook lichtpuntjes voor menig astroloog), melkwegen en melkwegstelsels.

De duim van vandaag steken we op voor deze vondsten: superformiweldigefantakolosachtige sterren, zongewarmde ééncellige pantoffeldiertjes en een elektrische xylofoon gespeeld door Queen Elisabeth. Jaja, we weten wel dat het ritme helemaal geen kant meer uit kan, zo, maar als je die niet eerbiedig een bergje aandacht schenkt, dan ben je gek, toch? Fantasie heeft eenvoudigweg geen grenzen!

De weemoed komt hier om het hoekje loeren.

Morgen is het de laatste …

Halen jullie dan ook weer jullie dichttalent boven?